Pandemi süreciyle beraber hayatımıza giren yeni çalışma sistemine hepimiz alışmaya çalışıyoruz. Bazı şirketler pandemi önlemlerinin esnetilmesi ile beraber ofislere dönüş yapmaya başlarken bazıları da hâlâ çalışanlarına tamamıyla uzaktan veya hibrit çalışma modelini sunmaya devam ediyor.
Burada ortaya çıkan tartışma ise bu yeni çalışma tarzının norm olarak sürdürülüp sürdürülemeyeceği oluyor. 2023 yılına girmek üzere olmamıza rağmen henüz hiçbir şirket bu konuda kesin bir çözüm bulmuş değil. Birçok şirket çalışanlarına uzaktan çalışma esnekliğini uzun vadeli bir tema olarak getirdi.
Ancak bunun uzun vadede nasıl sonuçlanacağını veya kuruluşların, bir yandan işin stratejik ve ticari ihtiyaçlarını karşılarken, diğer yandan çalışanların yeni iş beklentilerini karşılayacak şekilde işgücünü sürdürülebilir bir şekilde yeniden yapılandırıp yapılandıramayacaklarını henüz görmedik.
Bundan dolayı esnek ve hibrit çalışma sisteminde düzeltmemiz gereken 5 önemli nokta bulunmaktadır:
“İyi”nin Neye Benzediğini Kavramak
İşverenlerin pandeminin erken dönemlerinde çıkarmış olduğu en önemli derslerden birisi, çalışanların nerede çalıştıklarına bakılmaksızın iyi işler çıkarabildikleri ve internette uzun süre online olmanın verimlilik ve üretkenlik anlamına gelmediği oldu.
Bununla birlikte, sıkı çalışmanın bir ofis ortamının dışında fark edilmesi çok daha zordur. Bu, çalışanların ilerlemesini daha zor hale getirir ve çalışanların son iki yılda kariyer ilerlemesini bu kadar zor bulduklarını bildirmelerinin nedenlerinden biridir.
Bu konu özellikle kadınları ciddi oranda etkiliyor. Uzaktan çalışma sistemine erkeklere kıyasla daha ilgili olmalarına rağmen erkek popülasyonunun çok olduğu şirketlerin karar verme mekanizması tarafından fark edilmeleri zorlaşıyor.
Şirket içi ilerleme ve terfi konusunda kadınların göz ardı edilmesi çok daha olası bir durumdur. Eğer şirketler hem ofisten hem de evden çalışanlarına eşit imkanlar sunmazsa bu dengesizlik daha da artabilir. Bu konuda yöneticiler çalışanları incelerken haftanın kaç günü ofiste olduklarına değil yaptıkları işlerin sonuçlarına bakmalıdır.
Esnek Çalışmayı Tanımlamak ve Netleştirmek
Hibrit, esnek ve uzaktan çalışma iç içe geçmiş kavramlardır ancak bunlar birbirinin yerine geçebilecek terimler değildir. Hibrit çalışma, zamanı bir ofiste çalışmak ile evden veya başka bir uzak konumdan çalışmak arasında bölme fikrine atıfta bulunurken; esnek çalışma, çalışanların nasıl ve ne zaman çalıştığı konusunda daha fazla özgürlük sunan çalışma modellerini birleştirme eğilimindedir. Bu, esnek başlangıç ve bitiş zamanlarını, bölünmüş vardiyaları ve geleneksel olmayan çalışma haftalarını içerebilir.
Gelecekteki çalışma politikalarını belirlemek için işverenlerin ne sundukları konusunda kesinlikle net olmaları gerekir. İşletmeler, tüm çalışanların pazartesi ve cuma günleri 9-5 saatleri arasında çalışmasını ve ofis içi çalışma günlerini zorunlu kılmalarını istediklerinde bir iş ilanında esnek çalışma sunduklarını söylememelidir.
İşletmelerin çalışma modellerinde ne kadar esnek olduklarını pek yakında göreceğiz ancak teknoloji yeteneği için mücadelede önemli bir rekabet alanı olması muhtemel. Çalışanlar artık yalnızca yüksek bir maaş ile ilgilenmiyor, aynı zamanda onların iş-yaşam dengesine bir miktar uyum sağlayabilen işletmeler arıyor. Bundan dolayı, bu konuları göz önünde bulunduran şirketler ihtiyaç duydukları yeteneği güvence altına alma konusunda daha büyük bir şansa sahipler.
Çalışanlarınıza Güvenin
Uzaktan çalışmaya geçişin olumsuz yanlarından birisi, işverenlerin uzaktan çalışırken çalışanlarının neler yaptığını takip etmek için kullandıkları yöntemlerdir. Profesyonel bir sendika olan Prospect’in araştırmasına göre kuruluşlar, çalışanlarını bilgisayarlarının kameraları aracılığıyla izleyen yöntemler ve işçilerin kendi evlerindeki etkinliklerini veya üretkenliklerini izlemek için tasarlanmış yazılım araçlarını kullanıyor.
Birleşik Krallık’ta milletvekillerinden oluşan bir komite, otomatik gözetimdeki artıştan dolayı hükümeti ve Bilgi Komisyonu Ofisi’ni (ICO) bu gözetimin kullanımını düzenlemek için acil önlem almaya çağırdı.
Uzaktan çalışmanın yönetim için zorluklar yarattığı inkar edilemez ancak işletmelerin bununla nasıl başa çıkmayı seçtikleri, önümüzdeki aylarda ve yıllarda uzaktan çalışmanın gidişatını belirleyecektir.
Çalışanlar uzaktan çalışmayı, sunduğu özgürlük ve esneklik nedeniyle isterler ancak bunlar, çalışanların evden çalışırken kendilerine ödeme yapılan şeyi yerine getirmelerine yönelik katı ve etik olmayan yöntemlerle çözülür.
Çoğu çalışan iyi bir iş çıkarmak için bağımsız çalışmak ister ve bu konuda, şirketinin kendisine güvenmesini ister. Bu güveni sağlayamayan şirketler, çalışanlarıyla ilişkilerini bozacak ve büyük bir istifa dalgası ile karşılaşacaktır.
Maaş Konularını Gözden Geçirin
Çalışanlarınıza ne kadar değerli olduklarını düşündüğünüze veya nerede yaşadıklarına göre mi ödeme yapıyorsunuz? Bu konu uzaktan çalışma sisteminde fikir ayrılığına neden olmaktadır. Hatta, birçok kuruluşun pandemi sonrası iş yeri politikalarını oluştururken mücadele edeceği bir konu gibi görünüyor.
Maaş konusu her zaman ciddi bir mesele olmuştur. Maaşlar genellikle işin bulunduğu yeri ve buna bağlı yaşam maliyetini içerir. Örneğin, Londra veya New York’ta yaşayan bir geliştirici rolü, tipik olarak kırsal bir kasabada bulunandan daha yüksek bir maaş alacaktır. Bir çalışan daha ucuz bir şehre taşınmayı seçerse, maaşı buna göre ayarlanmalı mıdır?
Bu sorulara cevap verenler arasında bir tartışma devam ediyor. Bazıları, artık günlük işe gidip gelmek veya fahiş yaşam maliyetleri için para harcamıyorlarsa uzaktan çalışanlara daha az ödeme yapılması gerektiğini savunuyor.
Karşıt grup ise, uzaktan çalışmanın maliyetleri düşürerek işverenlere zaten fayda sağladığını ifade ediyor. Örneğin, artık ofisleri ısıtmak ve elektrik sağlamak için eskisi kadar para harcamak zorunda değiller ancak buna karşın çalışanların elektrik faturaları artıyor. Ayrıca küçülmeye giden şirketlerin ofis kiralama ve bakım masrafları da düşecektir.
Çalışanların, aynı işi başka bir yerde yaptıkları için daha az ücret almaları gerektiğini önermeleri pek olası değildir. Lakin, bazı çalışanlar için nasıl ve nerede çalıştıkları konusunda daha fazla özgürlük anlamına geliyorsa, isteyerek bir ücret ayarlaması yapabilirler. Yine de, maaşları düşürmek çalışanları aynı tutmaktan çok onlara ödeme yapan şirketleri etkiler. Kısacası, uzaktan çalışan çalışanların maaşlarını düşürmeye karar veren şirketlerin bunu yapma gerekçelerini netleştirmeleri gerekir.
Sosyal Yaşam ve İş Arasındaki Dengesizlik
Uzaktan çalışma modelinin birçok faydası olmasına rağmen, hem uyuduğumuz hem yemek yediğimiz hem de dinlendiğimiz yerde çalışmanın çeşitli sorunlara da yol açabileceğini pandemi ile beraber gördük.
Çalışanların her zaman aramaları yanıtladığı ve işle ilgili e-postaları mesai saatleri sonrasına bıraktığı modern çalışma sisteminde, tükenmişlik ve kaygı oranlarının artması kaçınılmaz oluyordu. 2020’deki COVID-19 karantinaları ile beraber iş talepleri arttı ve kısıtlamalar başka yerlere gitmelerini engellediğinden, çalışanlar her zaman ulaşılabilir olmak için daha fazla baskı hissettiler. Uzaktan çalışma modeli, çalışmayı daha esnek hale getirebilir. Bununla birlikte çalışanların işlerini ve işle ilgili stres faktörlerini evlerine götürmelerini de kolaylaştırır. Esnek çalışmayı uzun vadede sürdürülebilir kılmak istiyorsak, iş ve özel hayat arasındaki sınırın bulanıklaşmasını veya tamamen ortadan kalkmasını durdurmak için daha iyi çözümlere ihtiyacımız var.
Bazı ülkeler bu konuda adım atmaya başladı. Örneğin Portekiz, istisnai durumlar dışında işverenlerin çalışanlarıyla normal çalışma saatleri dışında iletişim kurmasını yasa dışı kılan bir düzenleme getirdi. Bu düzenleme, dijital çalışanları sözleşmeli çalışma saatleri dışında yapılan iş yeri taleplerine yanıt vermemekten kaynaklanan her türlü olumsuz etkiden koruyacak.
Olumlu bir değişiklik meydana getirmek için yeni yasaları beklememize gerek yok. Tek yapmamız gereken, işverenlere yönelik, çalışanlarla nasıl ve ne zaman iletişim kurdukları konusunda biraz daha fazla farkındalık yaratmak ve onları iyi çalışma alışkanlıkları edinmeye teşvik etmek.
